Thema: Lokale warmte
Sessie: Publiek-private samenwerking bij warmtenetten
De wetgeving speelt hierin een cruciale rol. De Wet collectieve warmtevoorziening (Wcw) en de Wet gemeentelijke instrumenten warmtetransitie (Wgiw) zorgen voor de kaders. De Wcw schrijft voor dat 51% van een warmtebedrijf in publieke handen moet zijn als er meer dan 1500 aansluitingen zijn. Ook legt de Wcw de verantwoordelijkheid voor het aanwijzen van warmtekavels bij de gemeenten.
Drie varianten warmtebedrijven
Tijdens de sessie ‘publiek-private samenwerking bij warmtenetten’ spreken Gijs de Man, voormalig directeur stadswarmte Purmerend, en Teun Bokhoven, voorzitter Uitvoeringsoverleg Gebouwde omgeving van het Klimaatakkoord, over de uitdagingen en opties voor gemeenten. Gijs de Man benadrukt dat er drie varianten zijn voor integrale warmtebedrijven vanuit gemeentelijk perspectief:
- geen rol spelen na aanwijzing van het warmtekavel;
- een 100% publiek eigendom warmtebedrijf oprichten;
- een publiek-privaat warmtebedrijf met minimaal 51% publiek eigendom.
Een integraal warmtebedrijf biedt klanten continuïteit en betrouwbare, betaalbare warmtelevering. Hierbij zijn technische expertise, financiële expertise en efficiënte bedrijfsvoering belangrijk. De praktijk laat zien dat dit een kostbare onderneming is, met een investering van 12-14 duizend euro per aansluiting en een terugverdientijd van 15-20 jaar.
Bij het bepalen van de gemeentelijke rol binnen een warmtebedrijf moeten vier afwegingsfactoren in acht worden genomen, vervolgt Teun Bokhoven:
- de mate van stuurbaarheid en invloed;
- draagvlak en acceptatie;
- financiën;
- expertise.
Bij het kiezen van de warmtebedrijf-variant moet je als gemeente goed weten wat je wil bij elk van deze vier factoren. Teun: “Als de gemeente bijvoorbeeld geen grote rol speelt in het warmtebedrijf, heb je minder inspraak over het dagelijks bestuur en dienstlevering aan bewoners”. Tegelijkertijd kost het veel tijd en geld om zelf expertise in huis te halen voor een gemeentelijk warmtebedrijf.
Snel een keuze maken
Er komen veel vragen uit de zaal, waarbij onder andere de rol van netbeheerders, regionale warmtecorporaties en kleinschalige warmtenetten ter sprake komen. De discussie onderstreept dat de transitie naar duurzame warmtenetten een complex proces is dat zowel politieke als financiële keuzes vereist.
Tenslotte benadrukken de sprekers dat keuzes rondom warmtebedrijven snel gemaakt moeten worden. Anders loop je als gemeente het risico dat overal losse, individuele verduurzamingsprojecten starten, waardoor de businesscase van een collectieve warmteoplossing lastiger wordt.
Link naar presentatie